Odessa is woest!

Odessa werd meegesleept door Yua in de verandering.
Ook zij werd nu 21.

Dit was Odessa's jaar dat ze enorm veranderde.
Ze werd kwader, Gemener en zwarter.
Ze ging vaak naar haar Opa om te oefenen.
Haar Opa wist niet wat Odessa aan het voorbereiden was.
Gelukkig maar.
Vlak voor de moord op haar vader Overleed Haar opa.
Odessa was kapot.
Haar vader gaf er niks om.
Boos!

Ineens werd Odessa meegesleept naar een plek waar ze niet wilde zijn.
De vondst van haar vader door Yua.
Ze vocht tegen dit aanzicht.
Ze had er ook bij gestaan toen Yua hem vond..
Gewoon op een afstand.
Neer gekeken op haar werk.

Ineens veranderde Yua In haar 22 jarige ik en Odessa veranderde mee.

Odessa zag dat Yua kwaad was.
Ineens hoorde ze een boze gil.
Odessa!!!!!

Odessa keek geschrokken.
Ineens voelde ze wat..
Ze wist niet wat maar een kracht kwam in haar.
Lavi werd door haar actie op het schild meegevoerd naar de herinneringen.
Het was heftig voor Odessa en Yua..
Maar nog heftiger voor Lavi die nu alles kon zien.

Odessa Reageerde op de gil van Yua.
Wat?!?!
Het moest!!

Odessa was nu ook weer pissig en veranderde weer in zichzelf.
Lavi werd nu door alle herinneringen gesleept die Yua en Odessa al hadden meegemaakt.
Voor lavi was het het gekst..
Die keek nu naar een leven die zij hadden geleden en die bijna niemand anders wist.
Ze leerde Odessa kennen zoals ze haar niet kende.

Odessa draaide om en was weer in de tuin terecht gekomen.
Ineens voelde ze iets bij haar borst prikken..
Ze voelde er aan en haalde de ketting eruit die Yua ooit had gegeven.
Omdat ik van je hou! ging er door haar hoofd.
Omdat ik van je hou..

Omdat ik van je hield!! Zei Odessa hardop.

Wat?!?!
Het moest!!

Yua veranderde, net als Odessa, weer in zichzelf.
Ze stond weer in de tuin.
De tuin met de door Odessa zwart gemaakte bloemen.
Er was nog steeds een lichtbron te zien om hun allebei.

Yua zag Odessa iets pakken.
Na een tijdje goed kijken wat het nou precies was, zag ze dat het de ketting was die Yua aan Odessa had gegeven.

Omdat ik van je hield!!

Yua keek met grote ogen naar Odessa.
Ze glimlachte.

Dat weet ik.

Odessa leek nogal overstuur.
Maar Yua ging gewoon door.

Ik weet dat je van me hield.
Ik hield ook van jou.
Daarom heb je die ketting gekregen.

Een fel licht kwam om hun beide heen.
De bloemen werden weer normaal.

Dat weet ik.
Ik weet dat je van me hield.
Ik hield ook van jou.
Daarom heb je die ketting gekregen.

Odessa snapte niet wat er gebeurde.
Een wit fel licht kwam en Odessa's ogen werden verblind.
Ze kneep in de ketting.
Het meest liefdevolle gebaar in haar hele leven.

Ineens plofte Odessa in de bloemen neer.
Even was ze verblind en wist niet meer wat er was gebeurd.

En ik heb het gedaan omdat ik van je hield!
En nog steeds diep in me hard hou ik nog van je!
Maar ik kon je niet laten lijden door onze vader.

Haar zwaard had contact gemaakt met de witte gloed.
gelijk was deze feller gaan branden.
Het leek Lavi op te willen nemen.

Ze dacht dat ze dood ging.
Waarom scheidde de gloed haar overtollige kracht niet van haar.
Het leek wel of het haar op at.
Ze zag beelden en gesprekken langskomen.
Was dit haar levens film?
Maar ze kende deze beelden en gesprekken niet.

Ze probeerde alles te volgen maar ze kon er geen touw aan vast knopen.
Ze kon niks zeggen, ze kon niet bewegen alleen toe kijken.

Ze leek het leven van 2 personen te volgen.
Ze kwamen haar allebei vaag bekend voor.
Pas toen ze een naam riepen wist ze waar het overging.

Wat deed je bij Yua

Odessa!!!!

Waren die twee zussen?
Oke....
Het meeste liet Lavi langs zich heen gaan de emotie enz...(ach huil je wat zielig en wat is het volgende deel van het verhaal?)
Maar de gebeurtenissen onthoud ze erg goed.

Ze kijkt ook met lede ogen naar het bloedbad.
Ze voelt er zelf geen emotie bij.
Yua en Odessa verdwijnen, maar Lavi blijft nog hangen in het laatste 'decor'.

Ze buigt over de dode man heen.
Ze bekijkt zijn wonden.
Op dat moment kon ze het niet meer houden.
Het moest er uit anders zou ze dood neervallen.

Haar ogen werden bloed rood en haar handen begonnen te gloene.
Haar rug kromde, er kwamen mannen ui, manen van vuur.
Aan alle kanten schoot het er uit.
Vuur overal vuur.
In een straal van 10 meter was Lavi veranderd in een grote steek vlam.
Ze zag de man weg vallen, verbrande hij?

Opeens lijkt ze te struikelen.
Ze komt met haar gezicht tussen de bloemen terecht.
De bloemen die eerst zwart waren, hadden hun eigen kleur weer.
De bloemen veranderde weer in zwart.
Ze werden op gegeten door het vuur dat Lavi nog steeds verspreide.
De vlam was wel kleiner 5 meter.
En in het midden lag Lavi.

En ik heb het gedaan omdat ik van je hield!
En nog steeds diep in me hard hou ik nog van je!
Maar ik kon je niet laten lijden door onze vader.

Yua wist niet precies wat ze moest zeggen.
Dus besloot ze het op een andere manier te laten merken.
Ze omhelsde Odessa.
Na een paar seconden zei ze:

Dankje.

Ze had dit nog maar net gezegd en ze voelde hitte bij haar voeten.
Ze verbrak de omhelzing.
En ze draaide zich om.
Daar zag ze Lavi op de grond liggen.
Ze verspreidde vuur over de bloemen heen.
De bloemen werden zwart.
De bloemen zakten in elkaar tot een hoopje as.

Yua strekte haar hand uit.
Het vuur werd geblust.
En ook Lavi leek geblust te worden.

Zomaar uit het niets kreeg Odessa een knuffel.
Ze wist niet goed wat ze moest doen.
Ze had eigenlijk nooit een Knuffel gehad!
Odessa voelde warmte..
Niet van het lichaam..
Nee van de liefde..
Het voelde eerst niet fijn.
Ze wilde niet graag dat ze leifde zou voelen..
Liefde is toch pijn?

Dankje.

Dankje?!?!
Waarom dankje..
Ik heb jou, nee, onze vader vermoord..
Je was Woedend op me..
Ik mocht hier niet meer komen..
Ik ben je vijand..
En dan zeg je Dankje????

Odessa was verbaast..
Nee niet verbaast Verrast!
Ze wist even niet wat haar gebeurde toen het meisje ineens tussen de bloemen las te branden.

De omarming werd verbroken en Odessa sprong naar achter.
Ze keek naar Yua met een blik vol..
Vol.. Verwarring..

Daarna keek ze weer naar het meisje dat ze vaag herkende..
Huh!
Waar komt die nou weer vandaan?

Dat had Yua net niet moeten doen.

Door de actie van Yua, verminderde de kracht van de rode leeuw, maar nam dat van de blauwe adelaar toe.

Het was echt het slechtste moment om de adelaar en de leeuw allebei op krachten te laten komen.
Lavi had tot nu toe geen erge last gehad van Odessa's magie, maar nu.

De zwarte magie van Odessa blokkeerde niet de rode leeuw en de blauwe adelaar.
Het blokkeerde Lavi zelf.
Ze kon niks doen om het tegen te houden.

Om dit te voorkomen had Lavi wanhopig geprobeerd de overvloeit aan energie kwijt te raken.
Dat was haar niet gelukt.
Ze was te laat geweest.

De vuurzee was weg alles energie was opgenomen.
Lavi had haar ogen dicht, maar deed ze nu open.
Het waren haar ogen niet meer, het was haar lichaam niet meer.
Het kleine beetje groen dat altijd nog een klein beetje spelt in Lavi's ogen was helemaal verdwenen.

Het lichaam van Lavi kwam overeind.
Het keek de twee zussen vals aan.
Het rode oog staarde naar Odessa terwijl het blauwe oog naar Yua staarde.

Een krasende stem krijste.

* Ach wat lief. Gaan jullie nu ook zoenen?

Opeens verraaoide de stem het leek wel te worden overgenomen.
De stem brulde

*Om ziek van te worden. En waar wij vandaan komen?

*We werden mee gesleurd in jullie leuke, hoe zeg je dat...gesprek?

Dankje?!?!
Waarom dankje..
Ik heb jou, nee, onze vader vermoord..
Je was Woedend op me..
Ik mocht hier niet meer komen..
Ik ben je vijand..
En dan zeg je Dankje????

Huh!
Waar komt die nou weer vandaan?

Yua kreeg een brede glimlach op haar gezicht.
Ze zei niks maar lachte gewoon naar Odessa.
Ze zag de verwarring in Odessa haar ogen.
Ze vond Odessa best grappig als ze verward was.
Het deed haar een beetje denken aan haar broer....

Langzaam stond Yua op.
Op het moment dat ze stond gebeurde er iets met Lavi.

* Ach wat lief. Gaan jullie nu ook zoenen?
*Om ziek van te worden. En waar wij vandaan komen?
*We werden mee gesleurd in jullie leuke, hoe zeg je dat...gesprek?

Yua hoorde twee hele andere stemmen dan die van Lavi zelf.
Het leek of Lavi er niet meer was.
Alsof er een vreemdeling voor hen stond.

Yua keek geïriteerd naar Lavi.
Ze zei iets binnensmonds.

Oh fijn!
Krijgen wat dat ook nog!

Odessa kon het horen maar Lavi niet (of de beesten in lavi).

Odessa snapte nu niks meer..
Een vrouw met 2 verschillende stemmen..
Yua die niks zei..
Yua die nog iets binnenmonds zei wat Odessa nog net kon horen!

*En geloof me we vonden er niks aan.

* ja die zwarte bleef maar huilen en die witte bleef maar sip kijken.

* ik vondt het wel leuk toen die man dood ging.

*Ja alleen jammer dat op dat moment onze draagster het begaf.
Je zag gelijk niks. Waarom moest je nu op dat moment je krachten los laten?

*Maar het was het beste moment.

Lavi's lichaam draaide zich richting Yua

* en nog bedankt dat je mij hielp aansterken. Het begint best te vervelen elke dag de zelfde prooi. Over een andere prooi gesproken. Jij bent best aantrekkelijk.

Lavi's lichaam stapte richting Yua. het blauwe oog keek gretig.
Toen bleef het lichaam staan het leek tegen gehouden te worden door iets.

Heel vaag kwam een zwart grijze schim tussen Lavi's Lichaam en de 2 vrouwen.
Het was Lavi zelf..of wat er nog van over was.
Lavi was duidelijk verzwakt en overal waren zwarte vlekken die haar het bewegen moeilijk maakte. Ze had over al wonden sommige oud en andere nieuw. De nieuwste waren die op haar buik en haar Linker arm. Alle twee waren nog aan het bloeden.
Haar hart bleode duidelijk ook.

*Jullie laten het. Ik zei dat ik het niet wil.

*Hey Lavi ga eens aan de kant. Je hebt ons niets meer te bieden. Moet je eens zien hoe je er uitziet. En al die zwarte cadeautjes van die Odessa er ook nog bij. ga weg.
Je verdoet onze tijd.

Geschokt en gepijnigd keek de schim om naar Odessa en Yua.
Haar groene ogen fonkelde dof. Sorry, zeiden haar lippen.
Toen vervaagde en verdween ze.

*Zo nu die weg is kunnen we verder. Moet ik naar jouw toe komen of jij naar mij?

*Nee pak die ander, die heeft meer pit.

*Die is alleen lekker voor jouw. Ik wil ook eens wat.

Yua had haar handen op haar zwaart en waaier.
Ze was klaar om zich te verdedigen.

Wat ze niet had verwacht was dat Lavi haar schim ertussen kwam.
Ze zag er slecht uit.
Yua had haar graag willen helpen.
Maar Lavi verdween alweer.
Je kon nog net een 'sorry' van haar lippen aflezen.

'Lavi' was weer op haar gericht.

Moet ik naar jouw toe komen of jij naar mij?

Yua pakte in haar rechter hand haar licht zwaard en wees die naar voren.
Aan haar linker hand pakte ze haar waaier.
Aan het eind van haar waaier kwamen messen tevoorschijn.

Ze was klaar om zichzelf te verdedigen.

*Oke... ik moet dus naar jouw toe komen.
Schuif eens op.

'Lavi' werd helemaal blauw alleen haar ene oog was nog rood.
Ze liep gewoon recht op, maar door gezicht bedroog leek het wel alsof ze als een vogel liep.

Lavi sprong de lucht in. Haar gewone voeten leken wel klauwen.
Met een duik vlucht sprong ze op Yua.
'Lavi' raakte Yua geen een keer, maar de aura om haar heen deelde een paar flinke plakken uit met zijn klauwen. Erg goed gerichte plakken.

Yua werd aangevallen.
Maar ze kon het makkelijk ontwijken.
Toch raakte ze gewond door de aura van 'Lavi'.
Die verwondingen waren er niet voor lang.
Yua was heel snel alweer genezen.

Ze de hele tijd aan het ontwijken.
Ze kon wel aanvallen, maar deed dat niet.
Het was namelijk nog steeds het lichaam van Lavi.

Toch had Yua een idee.
Normaal gesproken kan een gewoon wapen niks bij een aura doen.
Gelukkig had Yua haar lichtzwaard.

Elke keer als de aura in haar buurt kwam richtte ze haar zwaard erop.
Je kon de krassen van het zwaard op de aura zien.

Odessa keek toe naar de twee aura's.
Ze leipen op Yua af.
Odessa wilde er tussen springen maar ze wist dat Yua het wel aankon.
Ze merkte dat de vuur haar eigenlijk wilde maar Odessa was blij dat ze voor Yua kozen.
Odessa had nergens meer zin in.
Ze sturde haar draken en Phoenix alvast richting haar Portaal maar verbood hen er al in te gaan.
Odessa draaide nu ook om..

Vaarwel Yua!

Zei ze zachtjes in de gedachten van Yua.
Ze liep rustig naar haar portaal.

ooc: Lavi zelf valt niet aan. de aura, de blauw aura valt aan.
Lavi probeert Yua ook niet aan te raken, 'Lavi' lichaam is nog steeds de draagster, die willen ze niet bezeren.
ooc2: Odessa lees bij de bloementuin.
ooc3: vraag eens hun naam.

*Waar denk jij heen te gaan?
Je laat je zus toch niet in de steek. Je hebt net nog staan knuffelen.
En rooije hier wil je nog hebben.

* Ja.

Een gemeen lachje kwam op 'Lavi's' gezicht. Ze lachte de schrammen weg.
Ze lachte Yua en Odessa uit.
De blauwe Aadelaar was sluw en slim. Yua deed nu precies wat hij wilde en verwachte.
Terwijl zei de gehele tijd in de verdediging bleef en haar aandacht alleen op zijn klauwen/voeten richte, gaf de adelaar een gemene klap met zijn vleugels.
Yua viel op haar rug. 'Lavi' ging op haar schouders staan met vol gewicht.
De adelaar had zijn prooi.

*Ik zei toch dat ik naar je toe zou komen.

Yua voelde de nagels in haar huid dringen.
Het gevoel dat Lavi, zo vaak had beleefd, voelde Yua nu ook.
De klauwen drongen niet in haar huid, maar in haar ziel.
Ze rukte wat af.
Energie, pure energie. Smakkelijk nam de adelaar het op. Hij werd nu groter en sterker.
Yua was echt perfect voor hem. Precies de goede soort energie, een ware delicatesse.

Het blauwe licht werd feller.

*Waar denk jij heen te gaan?
Je laat je zus toch niet in de steek. Je hebt net nog staan knuffelen.
En rooije hier wil je nog hebben.

* Ja.

Haha je krijgt me toch niet!
Odessa keek hoe Yua werd gepakt..
Odessa werd nu woest!

Wat de F*CK doe jij?
Laat me Zusje met Rust!!!!

Nog geen moment later vloog de Blauwe adelaar in de lucht.
Odessa teleporteerde vlug Yua naar haar.

We kunnen dit wel!
Ze zijn niet sterk genoeg voor ons beide.
We moeten alleen onze krachten samen bundelen.
Weetje nog toen oma ons dat had geleerd..
Met onze krachten kunnen we één worden!
DAn zijn wij nog sterker.
Dan kunnen ma, pa, oma en opa ons mentaal helpen!
DAn kunnen die twee niks beginnen.

Fluisterde ze zacht tegen Yua zondat de andere 2 niks konden horen.
Nogmaals Zwaaide Odessa met haar handen en de 2 vlogen weer de lucht in.

Ik wil dat meisje scht geen pijn doen en ik weet dat jij dat ook niet wil!
Maar het is onze enige kans om dat meisje te bevrijden van die 2 krengen!
Wil jij dat wij één worden??
DAt wij samen samen één worden net als bij dat meisje ze met z'n drieën zijn..???

De adelaar werd lucht in geslingerd.
Hij vangt zich zelf op door zijn vleugels.
Gij bleef in de lucht hangen.

*Toch van gedachten veranderd?
Ik heb nu genoeg, zullen we samen verder gaan?

*Maar al te graag.

De blauwe aura werd weer overspoeld met een rode kleur.
Ook leek de aura dikker te worden, hierdoor zag je het lichaam van Lavi bijna niet meer.
Er stond nu een blauw rode griffioen voor Odessa en Yua.
Blauw waren zijn kop en vleugels, de plekken waar denk kracht het meest nodig was.
En rood waren de poten en staart, de plekken van kracht.

Odessa is woest! - Pagina 2 Imagegriffondivesq3

Odessa is woest! - Pagina 2 Imagegriffondivesq3

AL zweefde in de lucht ving de griffioen de tweede stoot op.
Een gemene grijns kwam op zijn gezicht.
Met de blauwe en rode oog op hen gericht wachtte de griffioen hun gesprek en daad af.
De adelaar had in strategie duidelijk de leiding.

Yua werd aangevallen.
De adelaar had wat van haar energie afgerukt.
Ze voelde er zelf niks van.
Maar het maakte Odessa woest.

We kunnen dit wel!
Ze zijn niet sterk genoeg voor ons beide.
We moeten alleen onze krachten samen bundelen.
Weetje nog toen oma ons dat had geleerd..
Met onze krachten kunnen we één worden!
DAn zijn wij nog sterker.
Dan kunnen ma, pa, oma en opa ons mentaal helpen!
DAn kunnen die twee niks beginnen.
Ik wil dat meisje scht geen pijn doen en ik weet dat jij dat ook niet wil!
Maar het is onze enige kans om dat meisje te bevrijden van die 2 krengen!
Wil jij dat wij één worden??
DAt wij samen samen één worden net als bij dat meisje ze met z'n drieën zijn..???

Yua knikte naar Odessa.
Ze wist precies wat ze moest doen.
Yua en Odessa pakte elkaars handen vast.
En schreeuwden samen:

Unus animus! (één ziel)

Allebei hun ogen kregen alle kleuren die je kon hebben.

De kleuren kwamen als een gloed om hen heen.
Eers waren alle kleuren te zien.
Maar nadat ze gemengd waren werd het een fel wit licht.
Het licht zat als een bol om hen heen.
Het licht verdween langzaam.
En langzaam kon je dus het nieuwe uiterlijk van Yua en Odessa samen.

Het was groot.
Net zo groot als een grote oude boom.
Het was een wolf.
Een lichtblauw teken was op het voorhoofd van de wolf te zien.

Yua haar stem kon je horen door de bek van de pratende wolf:

Hier komen we!

Daarna veranderde het teken van vorm en naar de kleur rood.

Odessa haar stem was te horen door de bek van de wolf.

*Het gaat nog leuk worden.

De staart van de griffioen ging wilt heen en weer.
Rooije had er zin in.
De Blauwe zei nog niks, hij wachtte af.
De vleugels brachten de griffioen nog een stuk de hoger de lucht in.

"*Kom maar."

Een zwarte mist verscheen.
Uit de mist kwam Dain, hij ging op een afstandje staan kijken.
Hij zag dat Yua en Odessa het weer hadden bijgelegd en dat een raar iemand met twee aura's tegen Yua en Odessa aan het vechten was.
Hij ging rustig zitten in de schaduw en keek naar "het gevecht".

ooc:Ik meen het vraag hun naam!

De blauwe zag de zwarte wolk in zijn oog hoek.
Een lachje kwam om zijn mond.

Snel gaf hij een sein aan rooije, die begon gelijk te gniffelen.
De nieuw gekomen gedaante was veel zwakker dan de twee waar ze mee in gevecht waren, maar hij was wel handig. Hij zat vol met rode magie.

De staart van de griffioen zwiepte in de richting van de nieuwkomer.
Er kwam een witte straal uit. de straal ging razend snel op de borst van Dain af.
De straal plakte zich vast en begon te zuigen.
Langzaam zag je rode magie via de straal omhoog kruipen.
Rooije genoot er van en ging nog feller schijnen.

Dain zag de straal komen. Hij verplaatste zich heel snel. De straal ging lang hem heen. Toch deed hij er wat magie in. Gruwelijke magie. Die magie stroomde door de straal naar de wezens.
Dain trok een schild op van zwarte magie, waar niets, maar dan ook niets door heen kon. Zou dat wel zo zijn, dan zou hij weer verplaatsen en een nieuw schild opzetten.

De ogen van de blauwe waren gericht op de wolf maar rooije had genoeg tijd voor Dain.

*Daar hebben wij geen last van.

De straal bewoog zich achter Dain aan. Extra energie kan toch nooit kwaad.
Op de Gruwelijke magie werd vreselijk gereageerd niet door rooije niet door blauwe, maar door Lavi.

*AAAAAAAH

Het gegil kwam van uit de buik van de griffieon vaag was daar dan ook nog steeds het lichaam van Lavi te zien.
Rooije stuurde de magie door naar Lavi, zodat hij of blauwe er geen last van hadden.
Net als ze met Odessa's magie hadden gedaan.

Odessa merkte dat Dain was gekomen.
Ineens had ze een plan alleen Yua moest helpen.

*Ik kan wat zwarte magie uit Lavi halen! zo wordt ze misschien sterker en kan ze overwinnen.
Maar jij moet er gelijk genoug Witte magie in stoppen.
Zo blijft ze sterk.
We moeten net als Dain een schild om ons heen maken! van jou en mijn magie..
Zo kunnen ze geen energie uit ons halen!

Vertelde ze in hun hoofden.

Zeg hoe heten jullie eigenlijk?? galmde de stemmen van Yua en Odessa tegelijkertijd uit de mond van de wolf.
Ze probeerde de aandacht te krijgen van de Rooije en de blauwe zodat dain iets kon doen!
Odessa vertelde iets tegen Dain in zijn gedachten..
Wat ze zei kon alleen hij horen en niemand anders hoe dan ook..

* Je kan het Dain!!! Je moet je Rijk redden van deze beesten! Ons Rijk!

[ooc: jij mag ff de actie verzinnen Dain! kwam niks op in mijn hoofd Wink

]

Dain lachte toen hij hoorde dat hij iets leuks mocht gaan doen.
Dain hief zijn armen in de lucht, er kwam weer een zwarte mist. Er kwamen langzamerhand meer vampieren aan. Zijn legertje kwam eraan. Ze waren nu met totaal 10 vampieren. Allemaal zaten ze in het schild van Dain. Samen begonnen ze te weven. Het werd duister rondom de 2 wezens. De lucht scheurde open en er verschenen krochten uit de hel; zoals harpijen en bloedwezens.
Dain begon te lachen. De krochten uit de hel waren mischien dan kleiner dan de wezens voor hen, maar wel sterker en hadden meer kracht.
Als de krochten het toch niet lukte zou Lucifer nog komen helpen, een wederdienst voor wat Dain ooit voor hem had gedaan.

Zo, Verrassing

» Odessa komt langs