Odessa is woest!

Odessa stamt het rijk van Yua binnen via haar portaal.
Boos staat ze vlak voor de heilige tempel..
Uit haar portaal komen 2 draken, Sleek en Pandorra.
YUA!!!!!!!!!!! brulde Odessa..
Jij denkt toch niet dat je zomaar van me af komt!!!!
Met die Rot Tijger!!!
Ik zet het je wel betaald...

Ze las een spreuk op en een Helse donkere wolk kwam tevoorschijn..
Phoenix, de Fenix, kwam aanvliegen..
Haal Dain!!! en zeg dat ik alvast begon met de hevigste streid ooit! riep ze naar Phoenix
Ze mompelde wat woorden en er kwam een harde luide donder..
Het regende nu zwarte regen..
Alles wat in aanraking kwam met die regen werd zwart..
Ze bleven wel Licht... Maar dat met Zwarte magie er in die er zeker niet snel uit kon...
Weer mompelde ze wat..
Nu werden alle kleurige en geurige bloemen Zwart, Bloedrood en Helsblauw.
Er kwam nu langzaam een lachje om Odessa's mond.
Toen zei ze tegen Sleek: Spuw vuur in de wolken en laat de vuurdonder maar komen!
En dat deed Sleek.. hij spuwde vuur in de wolk en een donder van vuur verscheen.
Tegen Pandorra zei ze:
Laat je vleugels zo hard wapperen dat er een tornado komt!
En jij Sleek spuwd daar dan weer vuur in!
Dat gebeurde en een tornado van Vuur ging in de richting van de Heilige tempel.

[ooc: voor de foto's van de draken en de Fenix zie de mededeling bij Odessa's Kasteel.]

Yua pakte haar diamanten, Waaier en lichtzwaard.
Ze had een voorgevoel dat ze ze nodig had.
Bij de tempel aangekomen wist ze waarom ze dat voorgevoel had.
Er kwam een tornado van vuur op haar af.
Ze pakte haar vuurdiamant en de tornado werd opgeslokt erin.
Ze liep naar Odessa toe.

Hallo Odessa.
Vond je je cadeau niet leuk.

Odessa zag Yua aan komen doordat ze de tornado opslokte met een diamant.
Daarna kwam ze naar Odessa lopen..

Hallo Odessa.
Vond je je cadeau niet leuk.

Dat ongedierte hoef ik niet!!!!!! gilde Odessa boos.
Ze richte haar handen op de diamant die Yua in haar hand had.
BOEM! De diamant spatte uit een.
Ze gaf een teken aan Sleek en Pandorra die het truukje op nieuw uit te voeren alleen nu nog krachtigen.
Odessa voegde er nog een spreukje bij en wat Zwarte magie..
Zo... die is nu moeilijker kapot te krijgen.. fluisterde ze..
Ondertussen kwam Phoenix terug..
Flapper zo hard als je kan met je vleugels vertelde ze hem in zijn gedachte.
Phoenix begon te wapperen met zijn vleugels en Yua werd weggeblazen.
Ze belanden in een paar bloemenperkjes zie zwart waren van de magie van Odessa.
Er kwamen nu zwarde vlekken op Yua haar jurk..
Yua zat nu onder de zwarte magie..
En ineens kwam er een Vuurdonder op haar af.

Er keek iemand heel geïnteresseerd van af de stadsmuur toe op de 2 bekvechtende zussen.
De plek waar Lavi stond werd kort door de vuur tornado belaagd.
Toen deze was opgeslokt verscheen ze weer ongedeerd op een plek niet ver uit de buurt waar ze eerst stond.

Lavi moest gniffelen.
Dit kan best leuk worden.
Ze had wel iets gehoord over dat 'ongedierte'.
Een best aardig beestje, maar zo zal Odessa er niet overdenken.

Odessa is woest! Fireeyebymeganyrrbbyad0.th

Odessa is woest! Fireeyebymeganyrrbbyad0.th

Lavi opende de palm van haar hand.
De vuurdonder verdween.

Kom, Kom, niet met vuur gaan spellen, Odessa.
Dat is gevaarlijk.

ooc: hoort dit zo omgedraaid?

Een onbekende vrouw stond iets verder dan waar Odessa stond.
De vuurdonder was gekomen en ze slokte hem op in haar hand.

Kom, Kom, niet met vuur gaan spellen, Odessa.
Dat is gevaarlijk.

Hou jij je er buiten!!!! brulde odessa.
Dit gaat tussen mij en me zus!!

Ze gebreukte haar handen en nu vloog ook de onbekende vrouw door de lucht.
Ze belanden met haar rug hard tegen een muur aan..
Odessa begon te grijnzen en wenkte naar Sleek die weer een vuurdonder maakte.. alleen nu nog krachtiger.
De Tornado was nog steeds onderweg naar Yua.

Jij hebt altijd geluk gehad!!
Je kreeg altijd alles.
Ik kreeg altijd de schuld van alles..
Nu zet ik je het betaald!!!!!

[ooc: Waarvoor dat oog?? dat snap ik niet..]

Oef...

Odessa is woest! 23380blueeyemacroeo8.th

Lavi keek naar de muur achter haar.
Er zat een klein gat in.
Lavi zelf had nu een flinke pijnscheut in haar rug, maar helaas voor Odessa ze was wat gewent.
Ze was ook verbaast ze had niet verwacht dat Odessazo snel kon zijn. Ze had niet een sde tijd te reageren.

Odessa is woest! Fireeyebymeganyrrbbyin0.th

Odessa is woest! Fireeyebymeganyrrbbyin0.th

Lavi herhaalde haar trucje weer.
Ze opende de palm van haar hand en het vuur verdween.
Ze was pissig geworden.

Met een brullende stem die je makkelijk kon horen, schreeuwde ze de duistere vrouw toe.

Ik zei niet met vuur spellen.
En als je wilt dat ik me er buiten hou gaan dan ergens anders heen.
Jullie familie akkefietjes kunnen me niks schelen, deze stad wel.
Als je zondig iets moet uit vechten doe dat dan ergens anders.

Lavi's ogen die al aan het vlammen waren worden feller.
Haar haar komt ok overeind als de mannen van een leeuw.

ooc: hihi. die ogen zijn krachten die in mij aanwezig zijn.
Ze hebben geen naam. En als ze actief zijn woorden mijn ogen vlammend rood of ijs blauw. Normaal heb ik groene ogen. Ze zijn niet allen handig ze zijn ook erg irritant. Zie bijvoorbeeld 'Lavi klopt aan' en 'Rust in de bloementuin'.

Ik zei niet met vuur spellen.
En als je wilt dat ik me er buiten hou gaan dan ergens anders heen.
Jullie familie akkefietjes kunnen me niks schelen, deze stad wel.
Als je zondig iets moet uit vechten doe dat dan ergens anders.

Haha een meisje dat denkt even slim te zijn he!!!!
Hou je er zoveel mogelijk buiten of je ziet deze stad denk ik niet zo snel meer terug!!
Ik ik speel met vuur wanneer ik wil!
En deze stad...
Kan me gestolen worden!!!Bulderde Odessa weer

Nogmaals wenkte ze naar Sleek die het truukje weer uitvoerde..
Alleen nu voegde Odessa, niet wetende van het meisje, er wat zwarte magie bij.
Zodat als ze het weer zou opslokken met haar hand, er veel zwarte magie in haar zat.
Daarna zwaaide Odessa weer met haar handen en het meisje vloog weer door de lucht heen.
Nu Viel ze met een nog hardere klap tegen een hogere muur aan en viel daarna met een bonk op de grond..
Odessa begon weer te grinniken..
Dom meisje toch! dacht ze.

Helaas word Lavi elke dag in elkaar getrimd, dus stond gelijk weer op.
Ze was van deze klap er wel minder makkelijk van afgekomen.
Ze had een wond op haar hoofd gekregen.
Het bloed dat naar beneden sijpelde belemmerde het zicht van haar rechteroog.
Langzaam maakt ze wat bewegingen, het lijkt wel een dans.

Zo lang jij hier alles in de fik probeert te stekken blijf ik me ermee bemoeijen
Maar vertel mij eens wat doe je hier als de stad je gestolen kan worden.
En even voor de duidelijkheid, als jij met vuur wilt spellen
dan doe ik dat ook.

Lavi bewegingen worden sneller en ze opende haar hand palm weer.
Ze slokte het vuur weer op, maar nu hielt ze het niet meer vast.
Samen met het vuur dat ze eerder had opgenomen kaste ze ze het terug.
Het vuur komt als een brullende tijger op Odessa en haar diertjes af

En onthoud dit ook goed

Niemand noemt mij meisje.

Zo lang jij hier alles in de fik probeert te stekken blijf ik me ermee bemoeijen
Maar vertel mij eens wat doe je hier als de stad je gestolen kan worden.
En even voor de duidelijkheid, als jij met vuur wilt spellen
dan doe ik dat ook..

Odessa keek toe hoe het meisje het vuur opslokte in haar hand palm..

Goedzo meisje!!! Nu bezit je over sterke zwarte magie. dacht Odessa..

Wat Odessa niet zag aan komen was dat ze het vuur weer terug kaatste..
Ze zag nu het vuur als een brullende tijger op haar afkomen.

Jij onderschat mijn Krachten!!!!

En onthoud dit ook goed
Niemand noemt mij meisje.

Odessa, Phoenix, Sleek en Pandorra waren ineens weg.
Odessa had hun weggetoverd.
De brullende tijger van vuur kletterde nu tegen een aantal bomen die onmiddelijk in brand vlogen.
Odessa stond nu ongemerkt achter de vrouw.

O maar dat onthoud ik wel hoor Vrouwtje!!!
Wees maar niet bang... Zei ze in de gedachten van het vrouwtje..
Ze wenkte stil naar Pandorra die nu met haar vleugels begon te wapperen.
Daar ging het vrouwtje weer.
Ze vloog weer door de lucht.
Nu kwam ze tegen een aantal bomen aan die in brand stonden.
Na Pandorra wenkte ze ook Sleek die weer vuur begon te spuwen..
Gelijk achter Pandorra aan..
Nu had ze weinig tijd om het op te slokken.

Trouwens Je steekt nu je eigen stad in de brand!!!
Ik zou maar oppassen!!!
Straks heb jij de verwoesting van de stad op je naarm... en ik niet!!!
En oja!!!!
Ik weet niet hoe je heet ofzoo..
Maar ik wilde nog even zeggen dat je nu onder de zwarte magie zit..
Bij je binnen gekomen toen je het vuur opslokte in he handen. bulderde Odessa

ooc: even voor de duidelijkheid. ik stond bij de stadsmuur en zover ik weet jij ergens op de velden als ik naar jouw schiet steek ik niet mijn eigen stad in brand maar juist de velden.

Lavi probeerde de vrouw door de vlammen heen in de gaten te houden.
Toen ze haar niet meer zag begon ze te vloeken.

Lafaard, mietje durf je niet eens een klap recht in je gezicht te ontvangen?
Zo als ik ook heb gedaan.

Een warme adem tocht in haar nek kreeg ze als antwoord.
Ze voelde de stoot lucht haar op tillen en ze zag hoe het haar tussen de brandende bomen probeerde te laten landen.

Staandard trucje, snel.

Lavi stak haar handen, die nog steeds aan het opnemen en afstoten waren, voor zich uit.
Ze namen de vlammen die voor haar lagen op en blies ze ook weer razend snel terug.
Door deze afkasting werden haar handen een soort van raketen (denk aan een landende raket: om niet te pletter te slaan gebruikt een raket de motoren in tegengestelde richting om vaart te minder.)
Hier door kwam Lavi met een zachte plof tussen de vlammen terecht.
Eenmaal tussen de vlammen zette ze het op een lopen, want ze voelde zonder om te kijken een andere vlammen zee op zich afkomen.

Toen was Lavi opeens niet meer te zien.

[ooc: die bomen kunnen ook de muren in de brand vliegen en zo de stad verwoesten.]

Hahaha die is weg.. dacht Odessa..
In de verte zag ze het vrouwtje nog wegrennen voor de vlammenzee van Sleeg.
Daarna was ze weg.
Odessa vroeg zich af voor hoelang.
Ze keek naar Yua die alles had gezien..

Nu kan de echte strijd beginnen..
En ik ben nog lang neit klaar hier...

Opeens zijn alle vlammen die aan de bomen aan het likken waren verdwenen.
Lavi stapt uit het hol waar ze in gevallen was.
Ze ziet er niet helemaal gezond uit, maar er gloed nog genoeg levenskracht in haar ogen.
Haar rechterhand is rood gloeiend van de hitte die er in zit.
De rode gloed verspreid zich door de rest van haar lichaam.
Tegelijkertijd komt er een blauwe gloed uit haar oog zetten die hetzelfde doet.

Nu staat Lavi daar, haar rechterkant van haar lichaam straal een rode gled uit terwijl haar linkerkant een blauwe uitstraald.
Langzaam vindt er nog een transformatie plaats.
Uit haar rechterhand-palm komt iets van een stok.
Langszaam wordt het duidelijk wat het is...Zwaard, een zwaard van vuur.
Er gebeurt ook iets in haar linker-onderarm.
Langzaam komt daar een doorzichtig blauw gloeiend schild uit.

De blauwe gloed is veel zwakker dan de rode, maar dat komt omdat de blauwe het alleen op innerlijke energie kan doen, terwijl de rode op het moment hulp van buiten af heeft gekregen.

Kavi kon dit gelukkige in rust doen, omdat Odessa zich had om gedraaid.
Maar nu probeert ze haar aandacht weer te trekken.

Je onderschat mij ook.
Ik wil wel eens weten wat jij gaat doen met je zwarte magie

[ooc: ik ben niet omgedraaid!!! ik kijk alleen naar Yua die schuin voor me staat!]

Odessa keek naar Yua die geen enkel signaaltje leven afstraald.
Ineens was het vuur verdwenen en stond het meisje er weer.

Je onderschat mij ook.
Ik wil wel eens weten wat jij gaat doen met je zwarte magie

Hahaha Die zwarte magie die nu in je zit.. Doet je niks!!!
Dus wees maar niet bang..
Het duur alleen een hele lange tijd(paar dagen) tot het weg is.
En aangezien je het niet met lichte magie kan bestreiden heb je toch een beetje pech!

Odessa zag dat het meisje een vuurzwaard toverde en een blauw schild dat er akelig zwak uit zag..

Haha meisje toch...
Onee Vrouwtje toch...
Denk je dat je met zo'n zwak schild en een vuurzwaard tegen een Godin kan winnen..
Je bent zeker niet de slimste...
O en ik zal je zeker onderschatten want jij onderschat mij ook!

Odessa zei dit allemaal op een rustige maar eeen irritante toon..
Ze keek naar het meisje..
Hoe heet jij eigenlijk...
Is natuurlijk wel belangrijk..
Jij weet de meine immers ook..

ooc: hihi sorry daarvoor. en ps: zwakker betekend niet zwak.

Ga weg of eet pijn.

Lavi sloeg met haar zwaard op haar schild.
Een ongelofelijk gesis en geknetter was te horen.
Voor een paar seconden was alles bedekt in een dikke mist.

De dieren waren voor een moment verward.
Hier maakte Lavi gebruik van.

Toen de mist was weg getrokken voelde Odessa iets scherp en warms onder haar kin.
Hett puntje van Lavi's zwaard was op haar huig gericht.

Het antwoord?

Ga weg of eet pijn.

Het meisje sloeg op het schild en er kwam een gekrijs.
Een dikke mist ontstond.
Ze merkte dat de dieren verward waren en suste ze met haar stem in hun gedachten.

Rustig..
Rustig het is ok!
Ik ben het maar.

Toen de dikke mist weg was voelde Odessa een moment een scherpe punt onder haar kin wat wat warmer aanvoelde..
Maar door de zwarte magie in het meisje, zo ook in het zwaard en schild, ging het vuur om Odessa haar gezicht en de punt van het zwaard raakte haar huid niet.
Er vormde een soort beschermlaag om de huid, op de plek van het zwaard, van Odessa.
Zo kon bij Odessa niks gebeuren!
Ze besloot niks te zeggen en mee te spelen..
Zodat het meisje dacht dat ze het aankon..

Het antwoord?

Ik eet nog liever pijn dan dat ik hier weg ga!
Weetje hier liggen ook herrinneringen van mij hoor!
Ik zou dit rijk heus niet zo kapot maken..
Ik laat zoizo het oude paleis staan en de rest weet ik nog niet!
Dus kom maar op!

Odessa keek onverbitterd naar het meisje.
Haar zwart paarse ogen veranderde zomaar weer in haar oude vertrouwde groene ogen en Odessa kwam terug in haar tienerjaren, iets wat ze absoluut niet wilde..
Naar de tijd dat ze angst had gezien.
De dood in haar ogen zag.
De tijd dat ze mishandeld werd.
Alles was goed zichtbaar en Odessa veranderde zomaar weer in een 15 jarig meisje, zonder dat ze het wou.

Haar ziel beschermde haar tegen elke aanval dus lijden kon ze niet.
Wat het meisje ook deed.
Pijn krijgen kon niet..
Dood gaan kon niet.
Niks kon..
Wat ze ook zeiden..
Odessa kon niet meer dan antwoorden hoe ze in haar tienerjaren ook deed.
Lief & beleefd.
Verlegen & beschaafd.
Sinds haar 18 is ze echt zwart geworden en uitgestoten door haar familie.
Daarvoor kon ze de klappen ontvangen als ze niet beleefd of beschaafd deed.
Zo is haar haat geboren voor haar ouders.
Voor haar broers en zussen.
En vooral voor Yua, omdat zei het lievelingetje was..
En Odessa kon oprotten!

Yua keek naar de zwarte vlekken op haar kleding.
Haar ogen gingen wijd open.
Een paar minuten lang flitsten er herinneringen door haar hoofd.

Yua haar ogen waren dicht.
Met sierlijke bewegingen danste ze op het water.

Odessa is woest! Penelo10

Een glimlach was te zien van haar gezicht.
Dat was totdat iemand een steentje tegen haar hoofd aan gooide.
Ze draaide zich om en zag een 15-jarige Odessa staan.

Haha!
Ik had je!

Op dat moment kwamen hun ouders tevoorschijn.
Ze keken fel naar Odessa.

Odessa!! Zei moeder.

Met een klap tegen haar hand rukte ze de katapult uit haar handen.

Verdwijn!! Zei vader.

Odessa keek boos naar hun en liep weg.
Vragend keek Yua naar haar ouders.
Ze vroeg zich af wat er was gebeurt.
Het enige wat haar moeder tegen haar zei was:

Het komt wel goed liefje.
Kom maar mee.

Yua keek naar haar moeder alsof ze een gek was.

Maar ik wil hier blijven!

Haar moeder keek haar fel aan.

Geen gemaar!

Ze trok Yua met zich mee.

Odessa zag de herrinneringen die Yua zag ook.
Nu rolde er een traan over Odessa's wang.
Odessa was een heel ander meisje geworden..
Een kwetsbaar meisje.
Ineens Flitste er weer een herrinnering door haar hoofd.

Een klein meisje kwam binnen met een bos bloemen.
Kijk eens Mamma! zei het kleine meisje vol trots.

Wat?! die heb je uit de tuin, NIETWAAR ODESSA?!?!?! Riep moeder.
Ik had gezegt Niet uit de tuin plukken.

Nog geen moment later volgde er een klap zo op de billen van Odessa.

Naar je kamer jij! gilde pappa.
Dit Flik je niet nog een keer DAME!!!

Odessa liep weg en zag Yua binnenkomen met geplukte bloemen uit de tuin.
O wat Prachtig Yua! riep moeder.

Odessa bleef vol verbazing kijken.
Ineens werd ze aan haar haren naar haar kamer getrokken.
Au!!! pappa!!! huilde Odessa.

Jij blijft hier op je kamer!.. Ik wil je voorlopig niet meer zien! Daarna volgde een klap tegen haar wang.

Nu liep er nog een traan over Odessa's wang.
Odessa keek naar Yua die het nog nooit als Odessa gezien had.
Nooit had gemerkt hoe Odessa Behandeld werd.
Misschien wist Yua nu waarom ze zo'n haat had.
Misschien..

Andere herinneringen kwamen naar boven:
Herrinneringen van Odessa, haar ouders, haar harde trainingen en het oude paleis.
Maar het meest nog de herinnering van de marteling van haar ouders.
Bij Odessa was dat met geweld.
Bij Yua zelf was het met mentale pijn.
Altijd maar netjes zijn.
Bijna geen contact met andere, zoals haar zus Odessa.
Altijd maar de beste moeten zijn.
Altijd maar aan de verwachtingen voldoen.
Altijd hulpeloos toekijken naar de haat die andere voor haar vormde.
De haat van haar eigen zus.
De haat die verscheen bij elke klap en schreeuw van onze ouders.
De haat die de dood naar hen toe bracht.
En tenslotte...

Vrijheid. Zei Yua zacht.

De herinneringen die ze had verloren door de haat die haar verblinde.
De haat die ontstond na het overleiden van onze ouders.
En nu...
De vrijheid zelf.
Dankzij haar zus Odessa.

Het was de slechte manier van handelen.
Maar misschien het enige dat iets eraan kon doen.
Ze had het zelf nooit gekund, maar Odessa wel.

Odessa was een monster en tegelijkertijd een held.

Bij Odessa kwamen en gingen de herinneringen.
voornamelijk de herinneringen van haar ouders die liefkozend waren naar Yua toe en Haatelijk naar Odessa.
Odessa Gilde vaak naar haar ouders.. Waarom hebben jullie mij niet weggegeven als jullie altijd zo tegen me doen?!
Als Odessa dat riep naar haar ouders zat ze weer dagen op haar kamer opgesloten.
Tewel zij daar zat zag ze haar broers en zussen allemaal liefkozend met Yua te spelen..
En Odessa werd altijd buiten gesloten.
De pijnlijkste herinneringen waren met kerst.
Iedereen Had lekker eten.. Maar er was nooit genoeg.
En aangezien Odessa altijd zo stout was kreeg zij het laatst eten.
Verbranden Groenten, Verbranden vlees of vis.. Nooit eens lekker eten..
Kreeg Yua altijd zoveel aandacht omdat ze de jongste was?
Odessa had geen idee..

Ze had nooit echt Liefde gevoeld.
Liefde betekende pijn.
Die pijn kreeg ze van haar Ouders.
Broers, Zussen en uit eindelijk ook van Yua.
Dit kwam doordat zei hen pijn deed met Haat!
Ze pesten zovaak ze kon..
Tot ze straf kreeg.
Nooit kon ze eens naar haar moeder als iets dwars zat..
Toen haar moeder dood ging wist Odessa dat het moeilijker werd.
Haar Moeder was nog een tegenpool van haar vader en maakte alles minder erg.
Maar haar vader zou Odessa wel wat doen..
Odessa vluchte zo vaak ze kon naar haar Opa die haar alles van Zwart, haat en magie leerde.
Alles wat zij niet van har ouders leerden, maar Yua wel.
Zo kwam ze op het ene..

Vrijheid, zei ze zacht.
Tegelijkertijd met Yua.

Ja Vrijheid.. door haar Opa heeft ze alles geleerd van Moorden, alles wat met dood te maken had en HAAT!!
Haat was het enige wat in hoofdletters in haar leven stond geschreven.
Haat is ook het laatste wat haar Vader heeft gehoord..
Alles ging om haat!
Bij haar maar bij haar vader ook!
Altijd die klappen altijd gillen!
En Odessa voelde zich best trots...
Zij had gezorgt voor de VRIJHEID van de familie..
Zij had haar vader vermoord!

En terwijl Odessa al eerder in haar 15 jarige ik was verandert,
veranderde Yua nu ook in haar 15 jarige ik.
Haar ogen werden bruin en haar haar weer blond.

Een herinnering aan haar broers en zussen kwam tevoorschijn.
En een herinnering van haar ouders was in haar gedachte te zien.
Ze voelde druk.
Zoveel druk.
De druk veroorzaakt door haar ouders.
Maar ookal had ze de druk, ze had altijd haar broers en zussen.
Ze snapte alleen niet waarom Odessa nooit bij haar was.
Als ze in haar buurt kwam, werd ze weer weggestuurd door vader en moeder.

Waarom? Zei Yua zacht met haar 15 jarige stem.

Waarom kon ze nooit eens met Odessa zijn?
Waarom was Odessa nooit met de rest samen?
Waarom was Odessa niet geliefd bij vader en moeder?
Waarom?

Odessa liep als haar 15 jarige ik door te tuinen.
Ze zag Yua nu ook in haar 15 jarige ik..
Ze wilde ruiken aan de bloemen, de bloemen plukken en vrolijk zijn.
Maar ze was bang..
Bang dat ze weet een klap kreeg, weer een schop kreeg of weer gegil, geschreeuw hoorde:
Odessa Nee,
Odessa dat mag niet,
Odessa nog 1 keer,
Odessa Verdwijn nu naar je kamer..

Als ze het Yua zag doen was het altijd:
Wat mooi Yua,
Wat ben je toch een Schat, Yua,
Je kan alles krijgen van ons, Yua..

Daarom! Zei Odessa zacht in haar 15jarige stem..
Daarom!

Odessa wist dat ze zwart geboren was en daarom verstoten werd.
Het goed zat er wel..
Maar niet zo veel.
Haar vader had alles verteld voor dat Odessa hem vermoorde..
Alles..
Waarom ze zo boos op haar waren..
Waarom ze niet bij Yua in de buurt mocht komen.
Odessa had nog gezegt:

Maar Ik BEN jou dochter!
Ik ben Yua's tweeling zus!
En ik kon niet zonder haar!
Wij hadden elkaar nodig!
Maar jij dacht alleen aan je zelf!
Yua was mooier OKE
Yua was liever OKE
Maar kon je niet van mij houden?Waarom pa?
Waarom?

De stranen stroomde over haar wangen nadat ze het gezegt had..
Hij had alleen gezegt:

Daarom Odessa..
Daarom!

Her duurde toen even en toen vertelde hij dus het verhaal.
Odessa was Woest, nee niet woest ze was Laaiend!
Dat was zijn einde..
Niemand had het gezien!
Niemand!

Yua veranderde van haar 15 jarige ik naar haar 17 jarige ik.
Haar haar werd rood en ze kreeg oren en een staard.

Een herinnering van Odessa haar kamer.
Daar was Yua naartoe gegaan.
Ze was naar binnen geglipt toen haar ouders even niet keken.
Ze liep naar Odessa toe die op haar bed zat.
Ze had weer straf gekregen.
Maar Yua begreep nog steeds niet waarom.
Ze stond voor haar en haalde haar net gekregen ketting van haar nek vandaan.
Hun moeder zocht naar Yua en keek de kamer in van Odessa.
Eerst wilde ze schreeuwen, maar stopte om een of andere reden.
Yua had het niet door.
Ze deed de ketting om bij Odessa.

Een cadeautje van mij!
Omdat ik van je hou!

Hun moeder liep weg met een glimlach.
Yua draaide zich weer om.
Ze liep de deur uit opweg naar haar eigen kamer.

Langzaam Veranderde ook Odessa van 15 naar 17...

Ze deelde weer de zelfde herinnering als Yua..
Ze kreeg een Ketting van Yua.
Een cadeautje van mij!
Omdat ik van je hou!
Odessa glunderde helemaal..
Nog nooit had ze Yua dat horen zeggen.
Dankje..
Yua liep weg..
Nog geen paar minuten later kwam moeder naar binnen..

Wat deed Yua bij jou?

Odessa hield de ketting verborgen en rukte hem van haar nek.
Legde heb onder haar kussen en keek moeder aan.

Ik vroeg Wat deed Yua bij jou?!?! een geschreeuw klok nu door de kamer heen.

Ze vroeg wat! zij Odessa maar ze wist dat moeder wist dat ze loog.
Lieg niet!!! Moeder kwam nu naar binnen en stond voor Odessa..
Ze zei dat ze van me Hield!! nu was Odessa boos.

Haha Yua die van jou houd...
Wie houd er nou van jou?!?! en Schaterige lach klonk door haar kamer.
Odessa hield zich groot.
Maar wat bijna niemand wist was dat ze zichzelf altijd in slaap huilde en altijd huilde als er niemand bij haar was.
Haar moeder lachte..
Lieg niet achterbaks Kind! ineens voelde Odessa's wang warm aan..
Neehe!! dacht ze.
Waarom wist Yua niet wat zij meemaakte? vroeg ze zich af!

Yua voelde de pijn die Odessa op dat moment voelde.
Ze zakte door haar knieën.
Een fel licht verscheen om hen heen.
Als iemand op dat moment er recht in keek, werd die verblindt.

Yua veranderde in haar 21 jarige ik.
Haar haar werd roze en haar ogen werden blauw.

Een herinnering van een schreeuw.
Van bloed.
Van een gemene lach.
En van de dood.
De dood van haar vader.
Het dode lichaam in haar handen.
En haar kimono was rood van de bloed.

Haar tranen rolden over haar wangen.
Het viel op het lichaam van haar vader.
Langzaamaan veranderde haar haar van roze naar rode vinnen.
Net zo rood als haar vaders bloed.
Haar ogen werden net zo rood.
En haar oren werden lang en puntig.
Ze kreeg een rode staart.

En langzaamaan verscheen er een tornado van water onder Yua.
Yua leek woest.
Ze werd omhoog geduwd door Odessa.
Eenmaal boven in de lucht schreeuwde ze:

Odessa!!!!!

Lavi Hielt nog steeds haar zwaard op de zelfde plek, onder de kin van odessa.
voordat ze maar een aanval had kunnen doen, bleek Odessa door een grotere kracht gevangen dan de hare.
En het deed haar veel meer pijn dan zij haar ooit had kunnen doen.

Onder deze magie leek ze te krimpen.
Een witte aura omringd haar. Lavi kan er niet bij.

Lavi moest haar vuur wel kwijt anders zou ze de controle verliezen.
Ze kon nu niet op Odessa richten.
Ze zou het anders met dubbele kracht op zich terug krijgen.
Wanhopig probeerde ze een manier te verzinnen om het kwijt te raken.

Toen bedachtze dat misschien de aura van odessa het wel o zou kunnen nemen.
Ze legde het zwaard op de aura die Odessa omringde, in de hoop aan deze energie haar kracht kwijt te kunnen.
Ze zette zich schrap.

» Odessa komt langs