Huppelend komt er een meisje aan. Voor de trap komt er een glimlach op haar mond. Ze wilde ooit al eens zo'n grote trap beklimmen. Wendy zag er uit als een jonge vrouw van.. misschien net 18. Ze was ook wel 18 maar ze ze dacht zelf dat het nog een kind was.. Nouja een kind.. een tiener van 13. Vrolijk en blij. Ze huppelde een paar treden, liep, rende een paar treden op en liep weer. Zo ging het door.. en door.. Tot ze boven stond. Ze keek haar ogen uit. JOEHOE!!!! Ik ben er! Riep ze vrolijk. als of ze thuis kwam en haar moeder begroete.