Een lach komt aan.

Een stofwolk naderde de duistere poort met hoge snelheid.
Dan stop hij abrupt.
Het stof dwarrelde neer en er is een man te zien.
Hij is lang en dun, maar toch maakte hij een krachtige indruk.

Met een vlugge hand klopte hij op de poort.
Toen er niet gereageerd werd, keek hij om zich heen en zag het briefje.

Krambina so la via.
Desto lama nia.

Dain hoorde de woorden.
Hij ging rustig lopend naar de poort.
Hij ging erop staan. Hoog boven de man staan.
Verveeld vroeg hij:

Welkom, kan ik u helpen?

U kan mij zeker helpen.
Wilt u voor mij de poort open doen?

Ik heb hier binnen wat zaakje te regelen.

Olave lachte ijn oogverblindende glimlach en haalde zijn hand door zijn haren.
Door het rennen was het in de war geraakt en hij wilde er goed uit zien.

Dain ging zitten op de poort, nouja erboven. Hij zweefde in de lucht.

Dus jij wilt binnenkomen.
En denk jij dat ik dat zomaar doe?
NEE!

Het woord nee, schreeuwde hij niet maar er ging wel kracht mee.

Ik wil eerst weten hoe je heet en wat je doel is hier binnen.. en als je iemand zoekt.. Wie je zoekt.

Olave veegde wat spuug van de kleine man uit zijn haren.
Met een vies gezicht veegt hij het aan zijn mouw af.

Mijn naam is Olave de la Elisa, zoon van DE Koning van Elisant
Ik zoek de heerser van dit domein..
Ik moet om politiek reden met hem spreken.

Dain lachte weer.
Heerser? Heerseres!
Je zoekt Odessa, dus.
Ach, lief klein olaafje.
Ik zal eens kijken of ze tijd heeft.
Dain knipte in zijn vinger, en een vleermuisje vloog naar het kasteel van Odessa.
Dain deed ook geen moeite om Olave binnen te laten, hij liet hem gewoon lekker voor de poort wachten.

[ooc. klein?]

Odessa was bezig met wat plannen van de vorige bewoners..
Hmm.. Hier kan ik niks mee!! gilde ze.
Ze verkreukelde het blad toen Dain's vleermuisje aan kwam vliegen.
Wat mot Dain?
Toen de vleermuis tegen Odessa vertelde war er is had ze zin om eens te gaan kijken..
Ik kom zo! En nou oprotte!
Odessa Liep weg.
Door haar Portaal heen naar de poort.
Toen ze door het Portaal was zette ze haar verleidelijkste lachje op en wiegde met haar heupen naar de poort..
Ze duwde Dain opzij.
Ook hallo wat kan ik voor je betekenen zei ze verleidelijker dan normaal..

Olave keek op het brommende mannetje neer.
"Die moest zijn pilletjes vast nog slikken."
Olave bleef dan ook maar uit zijn beurt, oftewel hij bleef gewoon staan en maakte geen aanstalten dichter bij te komen.

Ook hallo wat kan ik voor je betekenen.

Voordat Olave helemaal haar gezicht kon zien door het duister, maakte hij een buiging.

Gegroet vrouwe, bent u de nieuwe eigenaar van dit land?

Terwijl hij op antwoord wachte bleef hij gebogen staan.

De man begon te buigen..
Pfoe.. die is zeker net opgevoed dacht Odessa vlug.
Gegroet vrouwe, bent u de nieuwe eigenaar van dit land?
Ja That's ME!!!!! zei Odessa lekker onbeleefd.
Wat mot je van mij??
Odessa keek de man nu met een verleidelijke blik aan, ook wel een beetje speels..
Heerlijk vond ze dat om te doen!

Geweldig.
Zou ik binnen mogen komen en aan de tafel kunnen praten?

Al dit zei Olave tegen de grond, want hij stond nog steeds gebogen.

Geweldig.
Zou ik binnen mogen komen en aan de tafel kunnen praten?

Odessa trok een van haar wenkbrauwen op.
Rare gast..

Als je me vertelt wat je van me mot!
En je mag best recht op staan hou niet van dat buigen!
Odessa keek met een grijns de man aan.
Wie bent ben je eigenlijk!

Ik ben Olave de la Elisa, zoon van DE Koning van Elisant.
Ik wil u spreken namens mijn vader.

En je mag best recht op staan hou niet van dat buigen!

Olave keek moeilijk,(naar de grond).
Maar hij zei snel met de nog steeds zelfde lichte stem.

Het is mij door mijn vader verboden recht te staan voor ik binnen ben gelaten.

Ik ben Olave de la Elisa, zoon van DE Koning van Elisant.
Ik wil u spreken namens mijn vader.
Het is mij door mijn vader verboden recht te staan voor ik binnen ben gelaten.

Odessa trok nu allebei haar wenkbrauwen op.
Haar vinger ging onder zijn kin en ze duwde zijn hoofd omhoog..
O echt?
Nou van mij hoeft het niet..
En mijn WIL is hier WET!
Ze liet nu haar tanden zien..
De scherpe hoektanden kwamen onder haar lippen vandaan..
Met haar lippen ging ze er langs..
Een straaltje bloed kwam er van af.
Nou wat wil je bespreken? vroeg ze speels.

ooc: Duurt het altijd zolang om hier te worden binnengelaten? confused

Oave blijft hardnekkig in dezelfde positie staan.
Ook toen de nagel in zijn kin werd geboord.

Een mannetje met een eigen wil..
Hmm daar hou ik wel van!
Als je me eerst vertelt wat je wilt mag je binnen komen.
Odessa keek hem aan..
Hij stond nog steeds gebogen.
Odessa was inmiddels voor hem gaan staan
Ze bukte en keek in zijn ogen!

Ooc: ligt er aan..

Dain keek nog even naar Odessa en de rare man.
Hij liep naar Odessa toe, hij stak een kop boven haar uit, fluisterde wat in haar oor en liep toen, nadat hij een portaal had gemaakt, naat het portaal toe en stapte er doorheen. Terug naar zijn kasteel, terug naar de martelkamers.

Ik wil met u in onderhandeling.
Ik wil zorgen dat onze gebieden een band krijgen.
Want die hadden wij niet met de vorige bewoners

ooc: een band kan goed of kwaad zijn.

Olave's ogen waren nog steeds naar de grondt gericht.
Hij keek naar Odessa's schoenen.
Hij dacht er een gezicht bij, want hij had de hare nog steeds niet gezien

Odessa zag dain nog terug komen, die vervolgens wat in haar oor fluisterde.
Ze lachte een schraal lachje..
Daarna Richt ze zich op de man..
Op DE prins van DE koning van Elisablablabla...

Oow.. en u komt alleen om te onderhandelen..
Hmm..
Kom binnen.. En welkom in Maynuy Angra..
En recht op lopen..
Ze keek met verleidelijke ogen naar Olave....
Wil je lopend naar mijn kasteel of wil je met mij mee door mijn portaal?

Odessa vergat bijna iets..
Ze ging zoals gewoonlijk met haar vinger langs haar scherpe tand.
Liet een druppel op zijn kleding vallen die onmiddellijk verdween.
Daarna veegde ze haar vinger af aan de achter kant van de poort.
Van dat bloed werd zijn naam gevormd..
Daarna keek ze hem aan en wachtte op een antwoord.

Olave kijkt voor het eerst op naar Odessa.
Zijn heldere ogen ontmoeten voor een moment die van Odessa.
Daarna volgde ze de druppel bloed.

Toen hij zag dat de vrouw de poort door liep, volgde hij haar.
Olave bekeek haar eens goed.
Hij grijnsde.

Wow wat ben jij een lekker ding.

Met een paar snelle passen liep hij naar Odessa toe.
Hij legde zijn handen op haar schouders en draaide haar naar zicht toe.
Zijn ogen boorde zich in die van haar.

Een kijken of je ook lekker smaakt.

Odessa zag hem kijken..
Ze glimlachte en liet hem eens goed haar hoektanden zien.
Er hing een druppel bloed aan die op de grond viel.

Zie draaide zich om en liep naar haar portaal(was al gebeurt)
Wow wat ben jij een lekker ding.
Odessa negeerde hem..
Kom je nog?
Ze hoorde hem aankomen.
Nog geen moment later werd ze omgedraaid.
Ze keek hem aan zonder een emotie.
Ze trok een van haar wenkbrauwen op.
Een kijken of je ook lekker smaakt.
Odessa trok nu haar andere op..
Wat wilde hij.
Ze kwam dichter bij en ging richting zijn mond.
Voor zijn mond ging ze naar beneden en beet hem hard in zijn nek.
Haar hoek tanden doorboorde zijn nek.
Ze ging weer echt staan.
Draaide zich om en liep naar haar portaal.

Kom je nog? Bulderde ze..

Wow een vrouw met pit.

Olave leek zich niks aan te trekken van de beet.
Hij laagde en probeerde Odessa nek te bereiken.
Hij kreeg alleen haar oor te pakken, waar hij even op sabbelde.

Toen verloste Odessa zich uit zijn greep en liep naar haar portaal.

Kom je nog.

"Omdat ze het zo vriendelijk vraagt."

Ja schoonheid.

Met een brede grijnsde kwam Olave op een drafje Odessa achterna.

Toen verscheen er weer een portaal. Dain kwam eruit met achter zich 3 vampiers.
Hij keek naar Olave.
Eh mannetje, je hebt hier wat zitten.
Hij wees met zijn vinger naar zijn hals.
Maar waarvoor ik kom. Odessa ik hd jou og wat lijfwachten beloofd.
Deze mannen zijn net klaar met hun training en ik dacht, laat ik ze maar gelijk brengen.
De vampiers liepen naar Odessa toe en gingen om haar heen staan. Ze hadden zilvere zwaarden en zilvere malienkolders.

Terwijl Odessa naar haar portaal liep veegde ze haar oor af.
Bah!
Ja schoonheid. Hoorde ze heb zeggen waarna hij naar haar toe kwam.
Voor haar portaal draaide ze zich om!
Nog 1 keer aan me oor sabbelen! en je vliegt er uit!!
En anders mag je af koelen in de martelkamer!

De lijfwachters van Dain gingen om haar heen staan.. Odessa moest lachen..

Volg me maar!
Ze stapte haar portaal in en ging naar haar troonzaal.

Eh mannetje, je hebt hier wat zitten.

Ooh.

Oave wreef over zijn nek heen.
Met een kleine plop ontduiken de twee gaten weer het is net of er nooit vlijm scherpe tanden in hebben gestaan.

Nog 1 keer aan me oor sabbelen! en je vliegt er uit!!
En anders mag je af koelen in de martelkamer!

JaJa...martelkamer, lijfwachten ik heb hem door.
Maar je smaakt zo lekker.

Olave lacht gemeen.
Zijn ijsblauwe ogen boren voor een moment gemeen in de huis van Odessa.

Zullen we verder aan met het zakkelijke?
AL vond ik dit ook erg plezant.

Olave likte plagerig zijn boven tanden.

Zullen we verder aan met het zakkelijke?
AL vond ik dit ook erg plezant.

Odessa rolde met haar ogen.
Ze liep naar haar troon.

ooc: dit gaat verder in de troonzaal.

» Een jongen komt aan.
» Lees dit eerst voor je "aan" komt!!
» Diëm komt aan!
» Draien komt gewond aan.
» Odessa komt langs